15 april 2021
Het is vandaag Nationale Secretaressedag. Je mag het commercieel geneuzel vinden maar het is de enige dag in het jaar waarvan je secretaresse hoopt dat je er zelf aan denkt. Al die verjaardagen van je partner, je moeder, je trouwdag, je tandartsafspraken… ze zorgt er met liefde voor dat je ze niet vergeet. Maar op een dag als vandaag hoopt ze, dat je er zelf aan denkt. Zonder dat je er een subtiele hint voor nodig hebt.
Secretaresse. Management assistent. Personal assistant. Executive assistant. Office manager. Het beestje hoeft maar een naam te hebben, zeg ik altijd. De eerste keer dat ik een out-of-officemelding kreeg van mijn directeur, die daarin vermeldde “Please contact my PA” moest ik heel hard lachen. Zo zag en zie ik mezelf niet. Ik heb een secretaresse opleiding gedaan en zo noem ik mezelf dan ook al sinds ik afgestudeerd ben: “gewoon secretaresse”. Inmiddels is mijn officiële functie Senior Officemanager & Secretary to the Director en vooral dat “senior” doet pijn hahahaha. Maar verder maakt het mij niet uit hoe je me noemt, zolang je maar waardeert wat ik voor je doe. Dat is het mooiste compliment dat je me kunt geven. Want wat heeft een titel voor meerwaarde, als je klant vindt dat je geen goed werkt aflevert?
Ik heb nooit echt geblogd over mijn werk, maar ontzorgen en faciliteren is mijn vak. Een strakke agendaplanning maken en dingen regelen voor anderen kan ik als de beste. Waardoor ik mezelf soms voorbij loop, maar da’s een ander verhaal haha. Daar schreef ik dan weer blogs over trouwens, die ik bundelde tot een boek.
Maar goed, terug naar mijn punt. Doordat ik doe waar ik goed ik ben, kun jij je focussen op waar jij goed in bent. Een klik met de manager of directeur voor wie ik werk, is dan ook heel belangrijk en gelukkig heb ik die klik altijd gehad. Ik denk nog altijd met plezier terug aan alle plekken waar ik heb mogen werken, leren en groeien in mijn vak. Zelfs in Heerlen – of all places ;-). Kun je het je voorstellen dat ik vier jaar lang, vijf dagen per week op en neer crosste in mijn Ka-tje? Uiteraard niet als het winterweer was, maar dan vond ik wel een collega met wie ik (deels) kon meerijden of ik werkte vanuit thuis. Home office avant la lettre.
Om ieder ons ding te kunnen doen, is een goede vertrouwensband onontbeerlijk. Niet alleen met je baas, maar ook met je directe collega’s. Je moet elkaar alles kunnen zeggen, ook als je het niet met elkaar eens bent. Mijn ervaring na 15 jaar is dat dit kan, zolang je het maar op een respectvolle manier doet. Maar – ik moet toegeven – dat ik daar aan het begin van mijn carrière echt wel knikkende knietjes van kreeg. Tegenwoordig weten mijn collega’s wel dat ik mijn hart op de tong heb (of in mijn mailbox) en dat ze mijn uitspraken soms met een korreltje zout moeten nemen. Zou er trouwens een best een boek over kunnen schrijven, bedenk ik me me nu: The Twisted Secretary’s Diary….
Fijne Secretaressedag lieve collega’s! *
* En denk jij nog even aan die bloemen?!
