Vandaag begon ik weer met werken. Ik zag er niet tegenop maar ik stuiterde ook niet van enthousiasme. Vorige week was ik al even op kantoor op mijn oude werkplek leeg te maken. Voor mijn gevoel was dat al de grootste stap. Maar het maakt de drempel voor vandaag niet minder hoog. Hoe meer het moment dichterbij komt, hoe meer spanning ik voel, vooral in mijn nek. In de fietsenstalling probeer ik nog een 3-minuten-ademruimte-oefening te doen, maar een van mijn collega’s arriveert niet veel later: “Oooooooh je bent er weer! Gaat het goed? Je bent je toch niet aan het bedenken he?!”
Geen ontkomen meer aan.
Ik loop naar binnen. Door de hoofdingang dit keer. Geen stiekem gedoe meer via de zij-ingang. Bij binnenkomst kan ik geen grotere ironie bedenken: ik loop recht tegen de metershoge kerstboom aan. Mijn dag kan niet beter beginnen!
Automatisch stap ik in de lift naar de tweede verdieping (want ik ben van nature lui). Mijn bureau is al leeg; al mijn spullen liggen in de doos die ik vorige week inpakte. Bovenop ligt een cadeautje van mijn favoriete collega en roommate (en fellow Sister). Wat erin zit, is niet voor publicatie geschikt, insiders humor 🙂 Aangezien mijn nieuwe werkplek zich op de eerste etage bevindt, ga ik daar maar even melden dat ik gearriveerd ben. Er zou namelijk een werkoverleg gepland worden en ik weet nog niet hoe laat. We beginnen meteen! Gelukkig haalt er nog iemand een kop koffie voor me, want ik ben nog vrij nuchter.
Het is meteen back to business; er wordt gesproken over taakverdeling en werktijden (en -dagen). Ik moet even wennen; het overvalt me. Ik voel dat ik emotioneel word en gelukkig wordt dat ook opgemerkt door een aantal collega’s en wordt er subtiel van onderwerp veranderd. Gedurende de rest van het overleg houd ik me goed maar ik voel mijn hoofd al zwaar worden. De spanning in mijn nek zit er ook nog steeds. En ik ben nog geen uur binnen. Ik moet een mindfulle manier gaan vinden om hiermee om te gaan.
Na het overleg ga ik even terug naar mijn oude kamer. Essentiële zaken als mijn bureaustoel en documenthouder ophalen. En even ventileren. Mijn oude roomies regelen dat “mijn doos” naar beneden wordt gebracht. Ik mis ze nu al…
Over een uur staat het volgende overleg gepland; over meer inhoudelijke verwachtingen van mijn nieuwe taak. Spannend, want ik heb weinig tot geen ervaring op dat gebied. Maar ik verheug me er wel op om me erin te verdiepen. Inlezen en zoveel mogelijk achtergrondinformatie verzamelen is wat ik me heb voorgenomen om in ieder geval deze week en volgende week te doen. En verder moet achter de schermen geregeld worden dat ik naar een nieuwe plek ben verhuisd. Nieuwe toegang moet aangevraagd worden en oude verbindingen moeten worden verbroken. Met mixed feelings…….