Wanneer ik met mijn Sisters op stap ben, ken ik geen schaamte. Sta ik midden op het Vrijthof een selfie te nemen met de Servaos op de achtergrond. Zo erg zelfs dat een toerist vraagt of ze een foto van ons moet maken…
Wat is dat toch, dat ik in het bijzijn van anderen nooit zoveel moeite heb om hysterisch te doen voor een leuke foto. Hoe langer ik blog, hoe meer mijn hoofd denkt in content die ik ergens voor kan gebruiken. Inspiratie is er altijd en overal. Maar tekst moet wel ondersteund worden met beeld. En in m’n eentje blijft het toch altijd ongemakkelijk om een selfie te maken. Want “wat zullen de mensen wel niet denken…” Laat staan met man en zoon erbij die geen geduld hebben voor 35 shots, elke keer in een iets andere pose.
Als ik met mijn vriendinnen ben, laat ik me echter helemaal gaan. No shame no fame; “I’m the content creator of the group”. Je hebt met mij misschien een lichtelijk hysterische reis of vakantie, maar goede beelden en een reisverslag krijg je er gratis bij. Over onze eerst Sisters trip naar Berlijn in 2017 – twee weken voordat ik mijn enkel brak – kun je lezen in mijn boeken. Het is de enige blog die nog online staat en die ook in mijn drie boeken terug te vinden is. Het vervolg hierop – Van Ku naar Kö, over ons weekendje Düsseldorf – lees je alleen in de herziene tweede druk van Liever vijf sterren onder mijn krent, dan een miljoen boven mijn tent. De blog over onze laatste trip naar Berlijn staat echter nog halfbakken in mijn notities.
En daar schuilt wel een beetje mijn zwakke plek. Inspiratie voor nieuwe blogs is overal. Heel vaak denk ik bij iets wat ik zie, een quote die ik hoor of een stunt die ik zelf of iemand in mijn omgeving uithaalt “Oh daar zou ik een blog over moeten schrijven!” Ik zet het in de notities van mijn telefoon maar dan krijgt iets anders, zoals mama- of huishoudduties, weer voorrang en vergeet ik het weer. Als ik er dan later voor ga zitten, lijkt het wel alsof mijn hoofd wil zeggen “That ship has sailed, honey. The moment has passed.” En vervolgens zit ik op zondagavond weer mijn hersens te kraken wat ik nu weer ga posten op maandagochtend.
Kwaliteit boven kwantiteit, maar consistent is ook content
Content planning die vrijwel nooit on fleek is: het is inmiddels de running gag van mijn Instagram geworden. Maar ik vind spontane ideeën nog altijd het leukste en mijn ad hoc gespring wint het 9 van de 10 keer van mijn planning. En dat vind jij, als ideale volger, ook leuk (als het goed is). Behalve als het op reizen aankomt; daar gaat een serieuze planning aan vooraf en laat ik niets aan het toeval over.
