Op zich niks bijzonders want deze blogger loopt met regelmaat de deur van ons mooie Theater aan het Vrijthof plat. En het liefst zit ze daar met haar neus voor het podium. Voor deze voorstelling koos ik echter voor rij 11. Met een theatercollege over pubers weet je het immers maar nooit, straks moet je nog een lastige vraag beantwoorden voor een zaal met 899 anderen. Maar dit keer mag ik eerst de vragen stellen aan niemand minder dan Raymond van de Klundert. Beter bekend als Kluun.
I looove de boeken van Kluun, ze lezen als een trein. Mijn (puber) zoon is overigens niet vernoemd naar zijn bekendste hoofdpersoon (Stijn van Diepen), maar het is wel meteen een goede openingszin.
Dertien jaar geleden gaf ik mijn man Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt! cadeau. Samen lachten we om de verhalen en tips die erin stonden. Zou het echt zo moeilijk zijn, een kind krijgen en opvoeden? Little did we know… En nu staan we hier en komen we heel veel bekenden tegen. Een verademing om zien dat we niet de enige zijn, maar… Wat maakt pubers zo’n interessant onderwerp om te bestuderen, er twee boeken over te schrijven én een theatervoorstelling van te maken?
“Op geen enkel ander moment verandert er zoveel in je leven als in de puberteit, tussen je twaalfde en je achttiende jaar, dat vind ik fascinerend” begint Kluun. Hij en zijn vrouw hebben een samengesteld gezin met vijf kinderen waarvan er twee inmiddels ontpuberd zijn. “Elke keer als ik weer iets meemaakte met die pubers, ging ik terug naar mezelf; dat had ik ook of dat had ik juist niet.”
Daar gaat ook de voorstelling over, waarin hij vertelt over zijn eigen puberteit en middelbare schooltijd. Heel herkenbaar, zo te horen ook voor veel mensen in de zaal en op momenten ook aandoenlijk. “Pubers doen wel vaak domme dingen, maar ze zijn niet compleet achterlijk.”
Het schrijven van het boek Help, ik heb een puber!, als logisch vervolg op Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt!, begon vrij luchtig, omdat hij zoveel herkende uit zijn eigen puberteit. Maar hoe meer hij zich erin verdiepte en sprak met experts op allerlei gebieden waar pubers mee te maken krijgen, hoe interessanter hij het allemaal vond. Hetgeen resulteerde in een onmisbare handleiding voor elke puberouder, als je het mij vraagt. Ik herken mezelf namelijk meteen als buideldiermoeder.
Als ik Kluun vraag in welke categorie hij zichzelf in zou delen antwoordt hij zonder aarzeling “Ik ben alle vier. Ik ben in heel veel dingen best wel volwassen geworden, maar af en toe doe ik ook alsof ik iets niet gezien heb, zoals een struisvogel. Ik ben ook wel eens boos, als een neushoorn. En soms ben ik ook overbezorgd, als een buideldier. Als ik stress heb, verval ik in oude reflexen, maar ik denk dat iedere ouder dat heeft. Al schrijvende heb ik wel wat geleerd, dat zeggen mijn kinderen ook. Bij mijn oudste dochter, die nu 26 is was ik wel wat banger als vader en zij ziet dat ik nu milder ben geworden bij mijn jongste.”
De belangrijkste les? Het komt allemaal wel goed. De meeste problemen zijn helemaal geen problemen en “Gun het je puber om af toe eens flink zijn neus te stoten, want een peuter leert ook lopen door te vallen.” Los durven laten en alleen ingrijpen (een vangrail plaatsen in Kluuns woorden) als het echt nodig is.
“Da’s nie makkelijk he, moeders, hahaha”
Zucht, tja het is wat. Het ene moment plak je ze het liefst achter het behang en het andere moment smelt je omdat ze thuiskomen met een doos Merci “omdat je me zo goed geholpen hebt in de toetsweek, mam.” Ik heb er maar één en de afgelopen dertien jaar zijn zo snel voorbij gevlogen, voor ik weet wíl hij niet eens meer mee naar Italie. Dus ik ga genieten van al die awkward momentjes quality time samen met mijn hoodie. Hoera, ik heb een puber! Tijdens de voorstelling deelde Kluun wel nog drie gouden tips om op vakantie te gaan met pubers.
- 24/7 wifi
- 24/7 wifi
- 24/7 wifi
Helaas is er geen tijd meer om te vragen hoe ik een bestseller schrijf, dus ik moet nog even wachten tot hij weer een workshop geeft. Of is dat misschien een idee voor een volgend boek? Maar ik ben wel benieuwd wat hij van mijn andere puber vindt. De herziene druk van Liever vijf sterren onder mijn krent, dan een miljoen boven mijn tent doop ik bij dezen tot mijn boekpuber en niet meer mijn boekbaby.
En terwijl hij mijn exemplaar van “Help,…” signeert stel ik nog snel de allerlaatste vraag: “Team vijf sterren, absoluut!” En dan gaat hij er snel vandoor op zijn witte sneakers. Man naar mijn hart, altijd al geweten.
Beste Raymond, Kluun, bedankt voor je tijd en het leuke interview.
Bij mijn volgende boeklancering reserveer ik alvast een plekje voor je!
* De links in dit artikel zijn affiliatelinks. Dat wil zeggen dat ik een klein percentage van de omzet verdien als je via deze link het boek koopt. Kost jou niks extra’s, maar helpt mij verder mijn Twisted Sister imperium uit te bouwen. Dus mijn dank is groot!
