“Nou, als we er een wasmachine hebben, heb ik daar geen problemen mee.” Hoofdschuddend kijk ik hem aan; mijn wenkbrauwen zitten ergens achter op mijn hoofd en denk “Dit hoor ik verkeerd”.
Manlief en ik hebben het over onze zomervakantie. Practise what you preach: de beste manier om door je winterdip te komen, is je vakanties plannen. Nadat we vorig jaar aan den lijve hebben ondervonden dat Italië in augustus niet Steefproof is, hebben we besloten om komende zomer ergens anders heen te gaan. Maar ja, waar moet je in hemelsnaam naartoe?!
“Er is meer in de wereld c.q. Europa te zien, Steef.”
Ja, I know, maar wat moet IK daar?! Ik hoef geen natuur, kakkerlakken of een taal waar ik niks mee kan. En in Nederland blijven…. Mag ik even hard lachen?
Vorig jaar gingen onze beste vrienden naar Oostenrijk. Twee gezinnen, los van elkaar. Andere periode, andere streek (denk ik), maar de foto’s die ik van beide kreeg, spraken me best aan. Ik zeg: blauw water, luxe ligbedjes, leuke stadjes in de buurt en fantastisch eten. In het Duits kan ik me – na vier jaar voor een Duitse voorzitter gewerkt te hebben – gelukkig ook redelijk redden. Dus Oostenrijk staan niet op mijn blacklist – wat al een prestatie op zich is.
Een andere vriendin van me gaat ook elk jaar naar Oostenrijk, maar haar foto’s hebben een te hoog Heidi-gehalte. Dus dat is dan weer niet Steefproof. Want als ik één berg en één waterval heb gezien, heb ik mijn jaarlijkse portie natuur wel weer gehad.
Dus tja… Oostenrijk dan maar? Ik heb mijn personal travel agent weer eens flink laten lachen met mijn eerste mail. Want terwijl ik die schreef, schoot me nog iets anders te binnen: Denemarken.
“What the hell, Steef?!”
Ja, daar heb je toch Legoland en Kopenhagen? Leuke stad, dat was mijn allereerste buitenlandse reis ooit. Ik vloog er met Singapore Airlines heen en ik denk dat het daar is misgegaan. Had je me destijds op een RyanAir transport gezet, dan had ik nooit beter geweten. RyanAir is goedkoop, maar dat is dan ook het enige. Verder voel ik me tijdens zo’n vlucht vooral “overweight cargo”.
Maar ik dwaal af. Ik riep dus spontaan Denemarken. Zonder enig besef te hebben hoe lang het rijden is, hoe het weer is in de zomer en wat er verder te doen en te zien is, naast Legoland en Kopenhagen. Erwin werd enerzijds meteen enthousiast maar vroeg zich wel af of er hotels te vinden zijn die aan mijn wensenlijst voldoen. En daar waar ik dan denk “Ik laat me verrassen, let’s wait and see”, ziet hij meteen een opening om er een huisje in te gooien.
Ik kijk hem aan en zeg: “Ik ga toch niet voor twee weken aan handdoeken meeslepen?!” En zo zijn we weer terug bij de eerste alinea. Ik heb maar één goed voornemen voor dit jaar (en verder een heleboel doelen) en dat is dat ik me niet meer een huisje in laat kletsen. Geen weekendjes, geen aanbiedingen (die vervolgens na “Boek nu” toch weer net zo duur zijn als een hotel maar dan met veel minder kwaliteit)… Gewoon. Geen. Huisjes. Veto. End of story.
Luxe is een keuze en luxe is een ontbijtbuffet, opgemaakte bedden en handdoeken die bij de prijs zijn inbegrepen. Luxe is Steefproof.
To be continued….
