Deze blog komt uit de oude doos c.q. van mijn oude site. Ik schreef hem als #maandagblog op 1 april 2019 (geen grap), nadat we het weekend ervoor naar een concert van Guus Meeuwis waren geweest. Your Twisted Sister is always on a mission….
Hey Guus,
Wat was het leuk hè, afgelopen zaterdag in Maastricht. Een supershow heb je weer neer gezet. Compleet anders dat de laatste keer dat we je zagen in Heerlen met de Monkey Sandwich Band (november 2017). Die show was ook leuk, maar toen was mijn enkel nog aan het herstellen van de dubbele breuk die ik in juni van dat jaar opliep dus ik kon nog niet staan. En dus waren mijn krukken en ik veroordeeld tot een zitplaats op het 2e balkon.
Menig fervent concertganger zal het met me eens zijn dat de beleving vooraan zoveel leuker en intenser is dan achterin de zaal. Ik vergeet nooit meer een van de allereerste Groots-shows waarbij we helemaal vooraan tegen het hek aan stonden. Wat was dat magisch!
En wat hadden we daarom GELUK afgelopen zaterdag; we zaten op rij 3! Dat was lang geleden! Genoten hebben we zeker; van de nieuwe nummers, golden oldies… “pareltjes” en verzoekjes en de humor van jullie als band. Heerlijk om naar te kijken.
Mooie en wijze woorden gooide er tussendoor trouwens. Precies hoe ik ook in het leven sta; blijven lachen, blijven zingen, af en toe een huppeltje tussendoor (oké, toegegeven, die is wat moeilijker voor mij met mijn kapotte enkel) en weer verder. Humor en muziek geven energie en kracht om door te gaan. Ik kon het niet beter zeggen!
Maar toch moet me nog iets van het hart. GELUK was het thema van de avond en de hele tijd bleef je volhouden dat iedereen super gelukkig naar huis zou gaan. Voor minder zou je het niet doen…. We gingen zeker gelukkig naar huis na afloop van een prachtige show. Ik had een heerlijke date night met mijn man. Toch was ik ietwat teleurgesteld. Ik had namelijk gehoopt om je nog ergens tegen te komen of dat je zou komen signeren….
Ik heb namelijk altijd iets bij me. Een ‘berucht’ boekje met mijn “Wall of Fame”; foto’s met artiesten na afloop van een concert. Mijn guilty pleasure zeg maar. Mijn man noemt het “Wall of Shame” haha. Gelukkig hebben we tegenwoordig allemaal een selfie-functie op onze telefoon, maar ‘vroeger’ moest hij altijd foto’s maken. Zo ook die eerste foto waar ik met jou op sta…. uit 2008. Toen stond je namelijk ook in Maastricht met een theatertour t.g.v. Hemel nr. 7.
Een selfie maakte ik later, in 2014 toen ik je tegenkwam bij het concert van Andre Rieu. Toen had ik al een wijntje op en klampte ik je (denk ik, achteraf) iets te hysterisch aan terwijl ik je vroeg om een foto. Maar op zo’n moment ben ik niet helemaal mezelf – of juist wel haha – zoals je kunt lezen in De hysterie achter de selfie…
In ieder geval; mijn punt is dus dat ik je graag die foto’s nog eens had laten zien en je nog eens lief had willen aankijken met de vraag of je ze zou willen signeren. Twisted Sister on a mission moet dus zaterdagavond afstrepen als “mission unaccomplished” 
Beloof je dat je snel nog een keer komt? Zodat ik een nieuwe poging kan wagen….
XOXO,
Your Twisted Sister
